بازنشستگی خانم ها

من اول مهرماه به امید خدا بازنشسته می شم.باورش سخته ولی واقعاً سی سال با سرعت برق و باد گذشت.   

همه از من می پرسن که برنامه ات چیه؟ می خوای وقتت رو چطوری پر کنی ؟ منم می گم مثل بقیه خانمای خونه دار که سالها به ما می خندیدن که  

ما از شما بهتر می خوریم و بهتر هم می پوشیم . 

یا از حسادت بود و یا شاید هم واقعاً احساس رضایت داشتن که گمون نکنم. 

اما من تصور هم نمیتونستم بکنم که کار نکنم. 

خیلی خوشحالم که با صداقت کار کردم و شاگردانی داشتم که پس از گذشت سال ها هر بار که مرا می بینن 

 کلی خوشحال شده و قدر دانی می کنن. حتی در روز معلم یکی از دانش آموزان بعد از 25 سال مرا شناخت و برایم هدیه آورد که واقعاً متعجب شدم.  

به امید روز های خوب و عالی