یادگاری از استادم

روزی تیری را از کمان رها کردم
آن قدر سریع رفت که دور شدنش را ندیدم
روزی آهی از حلقومم خارج شد
آن قدر سریع گذشت که با گوشم نشنیدم 
سالها و سالها گذشت سالها از پی سالها
روزی آن تیر را بر درختی یافتم 
و آن آه را بر دل دوستی